Prawidłowa masa ciała pozwala utrzymać odpowiednią kondycję fizyczną, zapobiega powstawaniu różnorodnych chorób i sprawia, że czujemy się po prostu dobrze. Z pewnością wiele osób zastanawia się, jaka waga będzie dla nas odpowiednia. Z pomocą przychodzi  wskaźnik BMI, czyli Body Mass Index. Oblicza się go poprzez wykonanie prostego równania matematycznego, a uzyskany wynik porównany z przygotowanym wzorcem wskazuje, czy nasza waga jest prawidłowa. Jak obliczyć BMI? Na tego typu pytania odpowiemy w poniższym artykule.

Obliczanie BMI

Popularny wskaźnik BMI został opracowany przez belgijskiego matematyka Adolfa Queteleta w 1832 roku. Prowadził on szerokie badania mające na celu obliczenie kształtu ciała przeciętnego człowieka. Dzięki dokładnej analizie otrzymanych wyników odkrył  zależność pomiędzy masą ciała, a wzrostem. Zauważył, że masa wzrasta współmiernie do kwadratu wzrostu człowieka. Obecną nazwę wskaźnika - BMI zawdzięczamy amerykańskiemu fizjologowi Ancelowi Keysowi. Jak zatem widać, prawidłowe proporcje ciała zastanawiały naukowców już od dziesiątków lat. Odejdźmy jednak od teorii i skupmy się na praktyce. Jak obliczyć BMI samemu? Współmierny wzrost masy ciała w stosunku do kwadratu wzrostu człowieka brzmi dość skomplikowanie. Przedstawmy to więc za pomocą wzoru matematycznego:

BMI=masa (kg) / wzrost ² (m)

Do tego wzoru należy podstawić nasze dokładne dane, a otrzymany wynik określa nasz wskaźnik masy ciała. Przykładowe obliczenie dla osoby mierzącej 172 cm i ważącej 65 kg wygląda następująco: 65 / (1,72 x 1,72). Wynik tego działania wynosi 21,96. Należy zwrócić uwagę, aby wzrost podawać w metrach, a nie w centymetrach.

Wynik BMI

Wiem już, jak liczy się BMI, co jednak dalej możemy z tą wiedzą zrobić? Otrzymany wynik należy porównać z klasyfikacją masy ciała osób dorosłych na podstawie BMI. Jest to ogólnoświatowe narzędzie przygotowane przez Międzynarodową Organizację Zdrowia. Klasyfikacja podzielona jest na 8 kategorii odpowiadających poszczególnym wskaźnikom. Przedstawia się następująco:

Kategoria	BMI
wygłodzenie	< 16,0
wychudzenie	16,0 - 16,99
niedowaga	17,0 - 18,49
pożądana masa ciała	18,5 - 24,99
nadwaga	25,0 - 29,99
otyłość I stopnia	30,0 - 34,99
otyłość II stopnia (duża)	35,0 - 39,99
otyłość III stopnia (chorobliwa)	> 40,0

Odszukanie naszego wyniku w powyższej tabeli pozwala na poznanie przypisanej jej kategorii. Omawiany wcześniej przykład osoby ważącej 65 kg i mierzącej 172 cm, o obliczonym wskaźniku BMI wynoszącym 21,96 mieści się w kategorii “pożądanej masy ciała”.

O czym pamiętać, licząc BMI?

Liczenie BMI przynosi wiele korzyści, m.in.: informuje o ilości tkanki tłuszczowej oraz pomaga we wczesnym zapobieganiu wielu poważnym chorobom. Należy jednak pamiętać, że są to obliczenia oparte na populacji. Otrzymany wynik może nie być miarodajny w odniesieniu do konkretnej osoby. Bardzo dobrze sprawdza się w statystycznym ujęciu, opisując ogólną skalę, jednak może być nieprawdziwy w poszczególnych przypadkach. Jest to szczególnie widoczne u sportowców, u których zwiększona waga spowodowana jest rozbudowaną masą mięśniową lub w odwrotnym przypadku - u wysokich i szczupłych lekkoatletów wskazywać na wychudzenie. Otrzymany wynik według klasyfikacji powinien oznaczać nadwagę - w rzeczywistości opisuje zdrowego człowieka. Kwestię, czy wskaźnik informujący o większej niż prawidłowa masie ciała wywołany jest tkanką tłuszczową, czy masą mięśniową, najlepiej rozstrzygnąć za pomocą specjalistycznego urządzenia - fałdomierza. Przy obliczaniu BMI zawsze należy pamiętać, że nie uwzględnia on typu budowy ciała. Za zbyt wysoki wskaźnik BMI może być również odpowiedzialna masa kostna oraz obecność wody pozakomórkowej wynikającej z obrzęków. Szacuje się, że te różnice mogą występować w przypadku nawet ⅓ dorosłych kobiet. Należy również pamiętać, że wskaźnika BMI nie stosuje się w przypadku dzieci. Do określenia ich proporcji wagi do wzrostu stosuje się siatki centylowe.

Zalety obliczania BMI

Wiemy już o niekiedy niemiarodajnych wynikach obliczania BMI i o tym, że ich klasyfikacja nie zawsze odzwierciedla rzeczywistość. Dlaczego więc współczynnik ten jest tak popularny i często wykorzystywany przez lekarzy i specjalistów? Pomimo swoich niedoskonałości niesie ze sobą wiele korzyści. Masowe posługiwanie się BMI przez lekarzy pozwala na przewidywanie rozmaitych chorób spowodowanych nadwagą. Mając takie narzędzie, można nieraz podjąć kroki zapobiegające rozwojowi chorób. Do najczęściej występujących,  poważnych powikłań spowodowanych otyłością należą m.in.: 

• nadciśnienie, 
• miażdżyca, 
• udar mózgu, 
• zawał serca,
• cukrzyca typu II. 

Niewątpliwą zaletą współczynnika BMI jest to, że:

• nie wymaga specjalistycznego sprzętu,
• nie wiąże się z drogimi badaniami,
• każdy może samodzielnie obliczyć swój wskaźnik BMI i odnieść go w międzynarodowej oraz ogólnodostępnej klasyfikacji. 

Otrzymany wynik warto traktować jako wskazówkę, mając na uwadze także mankamenty tego współczynnika.

Jeżeli podobają Ci się nasze artykuły, będziemy wdzięczni za polubienie nas w mediach społecznościowych 🙂 Będzie to dla nas jasny sygnał, że czytelnicy chętnie odwiedzają nasz portal i interesują ich nasze publikacje. Dzięki temu będziemy mogli dotrzeć też do większego grona odbiorców i kontynuować rozwój portalu 🙂

Dziękujemy za odwiedziny!